Ondanks het prachtige en warme weer van de afgelopen tijd, trainde dames 1 gestaag door. Helaas wordt er afscheid genomen van twee speelsters. Komend seizoen zal SNA het stellen zonder Namalee en Nadine. Suzanne zal vanuit het tweede één van deze buiten-plaatsen op gaan vullen en verder zal er komend seizoen veel met jeugd en door sommigen veel op ‘vreemde’ plekken gespeeld gaan worden. Zeker aan het begin van het seizoen, waarbij Froukje een aantal –hopelijk niet heel veel- wedstrijden gemist wordt vanwege haar zwangerschap/bevalling. Reden genoeg dus om nog lang door te trainen, zodat er al veel uren samen met Suzanne en met de jeugd gemaakt werden. Toch was er 25 juni de laatste training daar van het seizoen 2013/2014. Reden voor een uitje!!
Na vele verschillende opties die allen uitgebreid de revue hebben gepasseerd, werd besloten afgelopen zaterdag naar Aquabest te gaan. In Best (vlakbij Eindhoven) zouden we op sportieve wijze het seizoen afsluiten!
Aan het begin van de dag begon het helaas niet al te ‘Best’… Redelijk wat regen kwam uit de lucht naar beneden en of dit nog niet triest genoeg was, bleek Caroline met een fikse migraine te zijn opgestaan. Na het even aangekeken te hebben, moest zij helaas toch verstek laten gaan. 
De eersten zouden de lange reis aanvangen vanaf het dorp van Bleskensgraaf en de carpool van Oud-Alblas om via de carpool van Hardinxveld en van Avelingen compleet in het zuiden aan te komen. Hier bleek al gauw dat ook Nadine alles behalve fit was. Zij ging wel mee, maar dan op eigen gelegenheid. Zo kon ze alle benodigde pit-stops nemen onderweg, zonder de anderen op te houden en ook was er de mogelijkheid eerder te vertrekken, mocht het echt niet gaan. Gelukkig was dit niet nodig. Na aankomst had ze alweer wat meer kleur! De eerste boterhammen werden naar binnen gewerkt en deze bleven daar ook. Wat fijn om zo op de allerlaatste activiteit toch gewoon mee te kunnen doen! Ook het weer was redelijk opgeklaard, dus we konden van start!
Het programma van de dag bestond uit rokvoetbal, boogschieten en tot slot het afleggen van de stormbaan. Foto’s spreken redelijk voor zich, maar een kleine toelichting: 
Het rokvoetbal eindigde in 2-2 gelijk en na wat husselen van de teams werd het tweede potje in 2-1 voor team blauw. Verder zijn er geen blessures opgelopen, zijn er geen gele of rode kaarten uitgedeeld, stond niemand buitenspel en werd er zeker ook geen hands gemaakt :S. Bij de lichte overtreding die er was, werd er gewoon even de tijd genomen om weer op te staan…
Het boogschieten ging niet iedereen even goed af, daarom zijn er maar geen punten bijgehouden. Ook voor een oorlogssituatie achten wij het niet geschikt (Of juist wel, als iedereen het dan maar bij boogschieten houdt?).
Op de baan werd nog wel even een noodkreet gedaan om EHBO! De desbetreffende mevrouw had bijna zelf -meer dan- EHBO nodig gezien wij nog aan het schieten waren, maar dit liep gelukkig goed af. Wel was het al een goede waarschuwing voor ons voor het volgende onderdeel…
De stormbaan was namelijk wel errugh gevaarlijk en ook zeker niet geschikt voor iedereen (zwangere, kinderen maar ook alcoholisten schijnen niet toegelaten te worden). Na een rondje het parcours ‘verkennen’ begon de echte strijd. Eerst een simpele estafette. Hierna een estafette-run-met-basketbal. Rollend over het parcours heen, want als deze van de baan valt betekende dit dat je de bal moest pakken en opnieuw moest beginnen. Met al het balgevoel wat wij in ons hebben is dit uiteraard niet gebeurd. Na al dat zwoegen was er even een rustmomentje waarin de gezusters Tukker de onderlinge strijd even uit konden vechten, net als Donker-Heijkoop-combinatie (winnaars zijn bij deze duellen niet genoteerd) en de ouderen even uit konden puffen. Toen was het tijd voor het finale onderdeel! Per team begon hierbij de voorste, waarbij deze door nummer 2 vastgehouden werd aan minimaal 1 enkel. De nummer twee werd dan weer aan minimaal 1 enkel vast gehouden door de nummer drie et cetera. 
In geval dat er los gelaten werd, moest het team opnieuw beginnen. Een ware fotofinish was het resultaat, maar bij het bestuderen van de beelden bleek het regelement niet juist toegepast op links, waardoor het team Nadine-Heidi-Monique-Jetje gediskwalificeerd werd.
Na al deze strijd mocht iedereen in de ‘relaxmodus’. Actie genoeg geweest, tijd om aan de inwendige mens te denken. De BBQ werd voor ons klaargezet. Meer dan voldoende vlees, stokbrood, salades en sausjes waren aanwezig.
Tijdens deze maaltijd werd ook stil gestaan bij het vertrek van Namalee en Nadine. Met tranen in de ogen (waar we op voorbereid waren) mochten beiden een toepasselijk pakket in ontvangst nemen, waarbij beide nog eens terug zullen denken aan hun SNA-tijd. Meiden nogmaals bedankt voor jullie inzet en gezelligheid! Veel succes voor in de toekomst!
Na weer wat energie opgedaan van het eten kon het haast niet uitblijven dat de jeugd weer in actie ging komen. Na er al een tijdje naar geloerd te hebben werd toch besloten in te gaan om op het verzoek om ook van de het-is-toch-niet-zo-hoog-toren af te springen. Was toch best wel hoog, maar er werd lef getoond en toch gesprongen!
Gezelligheid kent geen tijd, maar om nog de wedstrijd van Nederland-Costa Rica te kunnen kijken werd na het keuen toch maar weer aan de terugreis begonnen. Uiteraard kon een Mc-Flurry niet voorbij gereden worden, dus bij de plaatselijke Mac werd nog even een tussenstop gemaakt. Hier werden ook de ondergang van België, een megagrote niet gelijkende King of Pop en de vers uitgebrachte nummers over Nederland-Mexico nog even aanschouwd. Eigenlijk wisten we niet wat ergste was… Laten we het zo zeggen dat de selfie met Michael niet geschikt is voor publicatie!
Kortom een top-afsluiting van een al net zo geslaagd seizoen. Even uitrecessen en dan weer aan de bak voor volgend seizoen! Tot 20 augustus!
